Ukraynada 12 gündür yaşanan insanlıq dramını Putin dayandırmalı olacaq. Ya xoşluqla, ya da buna məcbur olacaq. Çünki itirən ən əvvəl öz xalqıdır, işğala görə ödənilən bədəl isə sürətlə böyüməkdədir.

Ən bəsit iqtisadi hesablamalara görə, Kremlin başlatdığı mənasız müharibə hərbi texnika və sistemlərin məhvi də daxil, hər gün Rusiya büdcəsinə on milyardlarla dollara (!) başa gəlir. Hələ post-müharibə dönəminin vəd elədiyi itkilər.

Əlbəttə ki, heç bir siyasi ambisiya belə fantastik çıxarlara, iki qardaş xalqın iztirablarına haqq qazandıra bilməz. Artıq aydındır ki, Moskva bu savaşdan qalib ayılmayacaq. Odur ki, Kreml başçısı nə qədər gec deyil, dünya liderlərini, öncəliklə Türkiyə Prezidenti Ərdoğanı eşitməlidir. “Şərin yarısından qayıtmaq da xeyirdir” deyiblər. Əfsus ki, bu yöndə Kreml rəhbərindən hələ ki, rasional yanaşma gözə dəymir...

“Rusiyanın ilkin hədəfi bütün Ukraynanı işğal etmək, yeni konstitusiyanı qəbul etdirmək, Bosniya və Herseqovina kimi daxildən zəif idarə olunan federasiyaya çevirmək və bu yeni federativ Ukraynanı KTMT, AİB kimi postsovet birliklərinə inteqrasiya etmək idi. Ola bilsin, ardınca Ukrayna, Rusiya və Belarusdan ibarət bir ittifaq dövləti - Suveren Slavyan Respublikaları İttifaqı (SSRİ-2) yaratmaq ideyası da hədəflənib”.

Bu sözlər təhlükəsizlik üzrə ekspert, politoloq Andrey Porotnikova məxsusdur.

Amma Putinin nəinki “SSRİ-2” arzusu, KTMT və AİB planları da artıq “suya düşmüş” sayıla bilər. Rus ordusu indi Ukraynada “SSRİ-2” ilə bahəm, digər “Putin layihələri”ni də dəfn eləməklə məşğuldur.

Özünüz düşünün: slavyan Rusiya və Belarusun slavyan Ukraynaya yumşaq desək, o boyda pisliyindən sonra “SSRİ-2” qurula bilərmi? Kremlin yeni imperiya layihəsi isə Ukraynasız süquta məhkumdur...

İkinci yandan, yəqin ki, Qərb də artıq öz dərsini alıb. O anlamda ki, aqressiv separatizmə dəstək, ölkələrin ərazi bütövlüyünü qulaqardı eləmək Avrasiya məkanında hətta 3-cü dünya savaşına gətirə bilər. Belə bir dərs əlbəttə ki, ermənilərin “artsax” xəyallarına da zərbə olacaq.

Bütün hallarda Ukrayna faciəsi ermənilərin ərazi iddiası iştahı üçün yaxşı heç nə vəd eləmir. Əsas da o səbəbə ki, ermənilərin Qafqazdakı əsas və ənənəvi arxa-dayağı Rusiyanın müharibədən qalib çıxmaq şansı yoxdur. Kiyevi, Xarkovu, Odessanı xarabazarlığa çevirməklə ələ keçirmək, qazanmaq qələbə sayılmayacaq. Krımı və iki separatçı qurumu müharibədən sonra nəzarətdə saxlamaq da qələbə sayılmayacaq. Qələbə - ukraynalıların könlünü qazanmaqdır! Bu da mümkünsüz bir iş.

Rusiya özünü qalib saysa da, saymasa da, girdiyi Ukrayna bataqlığından dəhşətli şəkildə zəifləmiş, beynəlxalq imici sarsıdılmış halda çıxacaq və uzun müddət öz yaralarını sağaltmaqla məşğul olacaq. Doğrudur, digər ölkələr, ətraf dövlətlər və xalqlar da Kremlin hərbi avantürasından ziyan görəcək, ancaq zərbənin ən böyüyünü şübhəsiz, Rusiya dövləti və onun əhalisi yeyəcək...

Bu fonda Ermənistanın Azərbaycan və Türkiyə ilə qeyd- şərtsiz barışmaqdan savayı yolu qalmayacaq. İrəvan Ukrayna məsələsində birmənalı Qərbin yanında yer alsa belə, onun separatçı planlarına hər hansı faydası olmayacaq. Deyəsən kapitulyant ölkədə də proseslərin hara getdiyini anlamağa başlayıblar.

O ki qaldı “SSRİ -2” projesinə, müharibə bitsə və rus ordusu Ukraynadan çıxsa da, Qərb işğalçı ölkədən əl çəkən deyil. Ehtimal eləmək olar ki, yaxın və ya orta perspektivdə “xalqlar həbsxanası” olan Rusiya özü yeni SSRİ-yə zəmin olacaq. Ən yaxşı halda. Ruslar üçün ən pis halda isə imperiya “tikişlər üzrə” söküləcək. Konkret nə vaxt, hansı tarixdə?

Bunu müharibə bitdikdən az sonra, ancaq mütləq bu il biləcəyik - SSRİ-nin yaradılmasının 100-cü ildönümündə...